Anemia perniciosa (carencia de vitamina B12)

A anemia caracterízase por unha diminución na concentración de hemoglobina ou na capacidade de transportar osíxeno no sangue. Na anemia megaloblástica prodúcese unha diminución do número de eritrocitos ou glóbulos vermellos, e un aumento no tamaño dos mesmos debido a unha deficiencia de sustancias que interveñen na eritropoyesis ou formación dos glóbulos vermellos, como é a vitamina B12. Con todo, a carencia desta vitamina é secundaria á falta unha proteína da mucosa gástrica (factor intrínseco) esta si básica para a súa absorción. Nestes casos o factor intrínseco prodúcese e se secreta en cantidades mínimas, insuficientes para asegurar unha normal absorción intestinal da vitamina, ou non se produce en absoluto. De cando en cando atópase un déficit de vitamina B12 de orixe exclusivamente dietética.

Entre as enfermidades que poden afectar a presenza de factor intrínseco atópanse procesos dixestivos como a aclorhidria, gastrectomía (extirpación parcial ou total do estómago), alcoholismo crónico, enfermidades crónicas do páncreas ou aquelas que afectan ao íleon -parte final do intestino delgado onde se absorbe devandita vitamina-. Durante o embarazo prodúcese un aumento do volume de sangue e por tanto do número de eritrocitos, polo que as necesidades desta vitamina aumentan. A súa deficiencia tamén se asocia a persoas con niveis baixos en fitatos, vitamina que igualmente participa na formación e maduración dos glóbulos vermellos.

Os síntomas son insidiosos e desenvólvense ao cabo de 2 ou 3 anos. Debido á anemia pode haber debilidade, fatiga, perda de cabelo, irritabilidad e trastornos da memoria.