Intolerancia ao gluten

A celiaquía é unha enfermidade intestinal crónica relativamente común que provoca malabsorción, debida á alteración da mucosa do intestino delgado proximal (a parte de intestino máis próxima ao estómago), podendo presentarse por primeira vez na infancia (o máis común) ou na idade adulta.

Caracterízase pola intolerancia ao gluten, complexo de proteínas contidas no trigo, centeo, avena, cebada e triticale (híbrido de trigo e centeo) e alimentos que conteñan estes grans. En concreto é a gliadina, un dos compoñentes do gluten, a sustancia que resulta tóxica para persoas con esta patoloxía. Ao introducir alimentos con gluten na dieta iníciase a sintomatología: irritabilidad, inapetencia, distensión e dor abdominal, deposiciones frecuentes, fedorento, espumosas e voluminosas, ás veces acompañadas de vómitos. Con frecuencia desenvólvese deficiencia de certos nutrientes, principalmente vitaminas e sales minerais.

Os síntomas intestinais e o atraso no crecemento son comúns naqueles nenos diagnosticados dentro dos primeiros anos da súa vida. O desenvolvemento na persoa adulta distínguese pola aparición de síntomas extraintestinales como talla baixa, anemia ferropénica (ver capítulo de Anemias), atraso no desenvolvemento, etc.