Alteracións por tensións

A dieta varía en función dos síntomas. Doutra banda, é necesario alimentar correctamente ao cerebro. Este órgano só representa un 2% ou un 3% do peso corporal total, pero é responsable do consumo dun 20% da enerxía que extraemos dos alimentos. A súa principal fonte enerxética son os hidratos de carbono (glicosa). Si o achegue é insuficiente, obtén enerxía a partir doutros elementos como proteínas e graxas, aínda que isto último non é conveniente xa que se producen alteracións no metabolismo corporal. Para manter ben nutrido ao cerebro non é preciso aumentar o achegue de calorías, pero si coidar especialmente o achegue de determinados nutrientes necesarios para o correcto funcionamento do sistema nervioso (transmisión de impulsos, transporte de osíxeno ás células). Estes nutrientes interveñen directamente na concentración, a memoria, o rendemento intelectual e o estado de ánimo e son: vitaminas do grupo B (tiamina, niacina, piridoxina, B12 e acedo fólico), vitamina E, determinados sales minerais (potasio, magnesio e zinc), oligoelementos (litio, silicio, selenio e cromo) e ácidos graxos esenciais. É infrecuente que se produzan déficits de oligoelementos, xa que o corpo os necesita en cantidades moi pequenas e atópanse amplamente distribuídos na natureza.

A carencia de vitamina B1, por exemplo, produce irritabilidad nerviosa e depresión, e a de B6, nerviosismo e fatiga; o déficit de magnesio produce nerviosismo e ansiedade. Os ácidos graxos insaturados, como o linoleico que predominan nos froitos secos e aceite de sementes, son necesarios para o desenvolvemento do sistema nervioso.