Cálculos renais

A pesar de que o tratamento médico, farmacolóxico e dietético difiren en función do tipo de cálculo (oxalato cálcico, fosfato cálcico, ácido úrico, estruvita, cistina, etc.), como medidas xerais se recomenda:

• Forzar a inxesta de líquidos para aumentar a diuresis (produción de ouriños); beber entre dous e tres litros de líquidos ao día, especialmente en casos de moita perda (diarreas, intensa actividade física, calor, etc.). Esta cantidade debe repartirse ao longo de todo o día, a razón de dous vasos de auga (uns 400 mililitros) con cada comida e un vaso de auga (uns 200 mililitros) cada 2 ó 3 horas (entre 8 e 12 vasos ao día), sendo moi aconsellable beber un vaso de auga á hora de deitarse, e mesmo cada vez que a persoa se levanta durante a noite para ir ao lavabo. Polo menos a metade do líquido inxerido debe ser auga; pero tamén se poden tomar infusións, zumes, caldos, etc. Non son recomendables as bebidas alcohólicas (polo seu notable achegue calórico), a cervexa (rica en azucres, oxalato e purinas), cantidades extras de leite (rica en calcio, proteínas animais e fosfato) ou o té (contén oxalato). Recoméndase que a auga sexa de mineralización débil.
• Axustar as calorías: Para conseguir o peso axeitado. A influencia dun achegue calórico excesivo non é en absoluto favorable.
• Ollo co sal: É recomendable controlar a inxesta de sodio en todos os casos de litiásis, particularmente naqueles que cursan con hipercalciuria (niveis altos de calcio nos ouriños). A cantidade recomendada é duns 6 gramos de sal ao día. Aconséllase eliminar o salero da mesa e evitar alimentos especialmente ricos en sodio.
• Proteínas: Sábese que unha dieta elevada en proteínas incrementa o risco de nefrolitiasis aumentando os niveis urinarios dos constituíntes dos cálculos (calcio, oxalato, ácido úrico) e facilitando un ambiente axeitado para o seu crecemento. Ademais, é ben coñecido que un exceso de proteínas aumenta as perdas de calcio por ouriños, e as persoas con litiasis son especialmente sensibles a devandito efecto calciúrico das proteínas (carnes, peixes, ovos). A recomendación sería limitar a cantidade de carnes e peixes a unha ración diaria duns 120 a 150 gramos.
• Limitar os azucres de absorción rápida (azucre común, marmeladas, mel, produtos de pastelaría e confeitaría, zumes azucarados, etc.) xa que favorecen o incremento da cantidade de calcio nos ouriños ao diminuír o seu reabsorción a nivel renal.
• Evitar o alcol. As bebidas alcohólicas son xeralmente ricas en calcio, oxalato e guanosina (que se metaboliza a ácido úrico). Así mesmo, son altamente enerxéticas (ricas en calorías buxán, é dicir, non nutritivas). Existe unha relación lineal entre o consumo de alcol e a elevación de ácido úrico tanto en sangue como en ouriños. O alcol incrementa tamén os niveis de calcio, fosfato e magnesio nos ouriños.