Anemia ferropénica (carencia de ferro)

O tratamento principal da anemia ferropénica é a administración oral de ferro. A cantidade absorbida non se acha linealmente relacionada coa cantidade inxerida. Ademais, a aparición de efectos secundarios (nauseas, estreñimiento ou diarreas) cos preparados de ferro limita a cantidade administrable. O tratamento debe manterse durante varios meses co fin de repor as reservas corporais.

O tratamento dietético é complementario ao tratamento médico e está orientado a incluír na alimentación diaria alimentos ricos en ferro de fácil absorción e outros alimentos que pola súa composición nutricional favorezan a absorción, tanto do ferro achegado a través dos alimentos, como do ferro administrado farmacológicamente.

A través da alimentación, a absorción depende da forma química na que se atope este mineral nos alimentos. Así, o ferro contido nos alimentos de orixe animal (carne, fígado, peixe e xema de ovo) é ferro hemo e absórbese mellor que o ferro non hemo achegado polos vexetais (cereais integrais ou enriquecidos, legumes, verduras e hortalizas). Hai nutrientes que favorecen a absorción de ferro alimentario como a vitamina C e as proteínas, entre outros. Da mesma maneira, existen sustancias presentes en maior cantidade en certos alimentos que interferen coa absorción de ferro (ácido oxálico, taninos, fitatos), e que deberán terse en conta á hora de planificar a dieta.