Alteracións por tensións

A TENSIÓN PRODÚCESE CANDO Os SUCESOS DA VIDA, xa sexan de orde física ou psíquica, superan a nosa capacidade para afrontalos. Aínda que pode afectar a todos os órganos e funcións orgánicas, os seus efectos concéntranse sobre o corazón e sistema cardiovascular, que se ve obrigado a traballar de forma forzada, e sobre o sistema inmunitario, que reduce a súa efectividade o que provoca unha baixa nas defensas contra as infeccións, e probablemente tamén contra outras enfermidades.

Un dos primeiros síntomas en aparecer é o nerviosismo, un estado de excitación no que o sistema nervioso responde de forma esaxerada ou desproporcionada a estímulos considerados normais. O consumo de tabaco, ou de alcol e café ou outras sustancias estimulantes, son a causa máis común de nerviosismo e falta de equilibrio no sistema nervioso.

A ansiedade tamén adoita ser punto común en persoas que senten "tensas". Trátase dun trastorno psícosomático, que comeza afectando á mente pero acaba repercutindo sobre diversos órganos do corpo, producindo taquicardia, dor de estómago, colon irritable (alternancias entre estreñimiento e diarrea), etc.

Identificáronse tres etapas na resposta á tensión. Na primeira etapa, alarma, o corpo recoñece a tensión e prepárase para a acción, xa sexa de agresión ou de fuga. As glándulas endocrinas liberan hormonas que aumentan os latexados do corazón e o ritmo respiratorio, elevan o nivel de azucre no sangue, incrementan a transpiración, dilatan as pupilas e fan máis lenta a dixestión. Na segunda etapa, resistencia, o corpo repara calquera dano causado pola reacción de alarma. Con todo, si a tensión continúa, o corpo permanece alerta e non pode reparar os danos. Si continúa a resistencia iníciase a terceira etapa, esgotamento, cuxa consecuencia pode ser unha alteración producida pola tensión. A exposición prolongada á tensión esgota as reservas de enerxía do corpo e pode levar a situacións extremas. Certos tipos de jaqueca e dor de face ou costas, a asma, úlcera pépticas (ver capítulo de Ulcera), hipertensión (ver capítulo de Hipertensión), asma e tensión premenstrual, son exemplos de alteracións relacionadas coa tensión. Ademais, a tensión emocional pode causar ou empeorar moitos trastornos da pel, desde picores, cosquilleo e dor até os que producen sarpullido e grans (Ver capítulo Alteracións da pel).