Acido úrico e pinga

A aparición repentina dunha dor aguda nunha articulación inflamada, normalmente na base do dedo gordo do pé ou en articulacións maiores, pode ser síntoma de niveis nocivos de ácido úricos no organismo. A dor é moi forte (calquera rozamento faio insoportable), e as articulacións afectadas poden chegar a arroibar, xa que se quentan e aparecen inchadas e moi tensas. Os médicos preveñen a toda a poboación, sobre todo á que supera os 30 anos, que no posible evite os factores de risco: comer grandes cantidades de alimentos ricos en ácido úrico como anchoas, as mollejas, riles e fígado.

O obxectivo do tratamento médico é controlar os síntomas e descubrir a causa subxacente. Aconséllase que cando se sufra a dor, utilícense comprimidas frías sobre as articulacións doridas e evítese o peso da roupa da cama colocando unha varilla que eleve as sabas para que non as rocen. Si o facultativo así o estima, o enfermo tense que someter a unha medicación anti-inflamatoria non esteroide para controlar a inflamación das articulacións doridas. Para atallar a dor en caso de crise aguda tamén poden utilizarse medicamentos con prescrición médica. Nalgúns pacientes aplícase unha medicación de longa duración, co obxecto de reducir a produción de ácido úrico ou para incrementar a excreción deste ácido por parte do ril. Os medicamentos teñen uns efectos secundarios importantes, polo que é fundamental que o tratamento se realice baixo supervisión médica. Así mesmo, con ou sen medicación, deberase seguir unha dieta. Si a persoa é obesa, non realizará nunca unha dieta de choque xa que unha perda brusca de peso podería provocarlle tamén unha crise de pinga.