Gizentasuna

Obesitatea honela defini daiteke: gorputz-pisua normaltzat jotzen den balioaren % 15 baino gehiago handitzea, gorputzeko gantza handitzearen ondorioz. Obesitatea dagoen zehazteko parametro objektiboa Gorputz Masaren Indizea (GMI) da: pisua (kilogramotan) zati altuera (metrotan). 80 kilo pisatzen dituen eta 1,78 metro neurtzen dituen pertsona baten GMI honako hau litzateke: 80/1,782= 25,2 kilo metro karratuko. Formula hori 25 urtetik gorako pertsonei aplikatuz gero, metro karratuko 30 kilogramoko edo gehiagoko GMI duen pertsonak izango luke obesitatea. Ez da, egiazta daitekeenez, gorago proposaturiko adibidearen kasua. El IMC sirve también para clasificar los grados de obesidad: en torno a 30/recomendaciones-dieteticas0 kilogramos por metro cuadrado es obesidad moderada y un IMC mayor a 40 kilogramos por metro cuadrado significa obesidad extrema. Espainian, Javier Aranceta doktoreak 1995ean zuzendutako ikerketa baten arabera, obesitatearen prebalentzia %13,4koa izan zen 25 eta 60 urte bitarteko gizonezko eta emakumezkoetan. Kezkagarriena da zifrak handitzen ari direla urtetik urtera.

Erikortasunaren (gaixotasun-arrisku handiagoa) eta hilkortasunaren ikuspegitik, 30 GMI baino gehiago duten pertsonek diabetesa izateko arrisku handiagoa dute (gehiegizko pisuak intsulinarekiko erresistentzia eragiten du, eta, beraz, intolerantzia hidrokarbonatua gerta daiteke, baina obeso guztiak ez dira diabetikoak, eta alderantziz), hipertentsio arteriala (gorputz-masa handitzean, bihotzak odol gehiago ponpatu behar du, eta, ondorioz, handitu egiten dira odol-balio baskularrak eta, odoleko hiperlipidosiak, glukosa-arazoak, odoleko hipergluzeritasuna eta hiperkolerluzerluzeritasuna, hiperkolesterola, gaixotasun kronikoak eta hiperglomerikoak), odol-arazoak eta hiperkolesterola (odolean) ugaltzen dira, odol-arazoak, odolean, odol-arazoak, odol-arazoak eta hiperkolesterola, odol-kolesterola) eta hiperkolesterola handitzen dira (odolean, odol-kolesterola handitzen da, odolean, odol-arazoak, odol-kolesterola handitzen da eta hiperkolesterola) eta hiperkolesterola), odol-tasa handitzen da eta hiperkolesterola, odol-kolesterola, odol-arazoak, odol-kolesterola, odolean, odolean, odol-kolesterola handitzen da eta hiperkolesterola, odol-kolesterola handitzen da, odolean, odol-arazoak, odol-

Arrisku kardiobaskularra kontuan hartzeko orduan, GMI ez ezik, gantza organismoan nola banatzen den ere garrantzitsua da. Frogatuta dago gantzaren banaketa abdominala arrisku kardiobaskularraren adierazle sentikorragoa dela GMIa bera baino. Gerri/aldaka erlazio edo indize bat (lehenbizi zilbor-mailan eta gero aldakan neurtua) 0,95 cm baino handiagoa bada gizonezkoetan eta 0,80 cm baino handiagoa emakumezkoetan, arrisku kardiobaskularra eta diabetes mellitusa areagotzearekin lotzen da.

Obesitatearen kausa ohikoenak elikagaien eta energiaren gehiegizko kontsumoa dira, eta, proportzio txikiagoan, trastorno endokrino-metabolikoak (Cushing-en gaixotasuna, hipotiroidismoa), trastorno psikologikoak (nerbio-bulimia), yatrogenia (kortikoideak bezalako medikamentuen kontsumoari lotua) eta muturreko obesitateetan, faktore genetikoak.

Oraindik egiteko dagoen zereginetako bat prebentzioa da. Eskoletatik, komunikabideetatik eta osasun erakundeetatik biztanleria orokorrari egin beharreko gomendioak dira. Herritarrek onartu beharko lituzketen hainbat gomendio hartzen dituzte: gantz saturatuen kontsumoa murriztea, zuntz gehiago kontsumitzea, azukre, alkohol eta gatz gutxiago hartzea, etab. ).

Bigarren planteamendua maila indibidualean egin beharko da, kontuan hartuta obesitatea gaixotasun kronikoa dela eta halakotzat tratatu behar dela. Tratamenduak arrakasta izan dezan, kasuaren arabera, beharrezkoa izan daiteke familia-medikuaren, dietistaren, endokrinologiako espezialistaren, psikologoen eta abarren laguntza, baina argi eta garbi adierazi behar da obesitatearen hasierako tratamendua familia-medikuaren eta dietista baten ardurapean egon beharko dela.